​

Hey Reader,

Afgelopen zondag zat ik in een broeierig heet scoutslokaal voor een infosessie over het zomerkamp. Zoonlief gaat voor het eerst mee en dat is allemaal heel spannend. Hij heeft wel al een aantal scoutsweekends achter de kiezen, maar zo’n hele week? Dat is toch een ander paar mouwen.

Nadat de infosessie gedaan was, kregen we uiteraard de mogelijkheid om vragen te stellen. Alles was duidelijk geweest: de locatie, de data, het thema, de dagindeling,… Dat leek ook het geval te zijn voor de andere ouders, maar naast mij schoot er een vingertje pijlsnel de lucht in. Verbaasd keek ik naar mijn zoon die anders zijn mond niet zou durven openen voor een grote groep mensen. Dus het moest een zeer belangrijke vraag zijn.

“Gaan daar propere wc’s zijn?” vroeg hij nadat de leiding hem had aangeduid. Het spreekt voor zich dat er hartelijk werd gelachen met die vraag, maar het was een terechte vraag. We zijn hier thuis zelf nogal een sloddervossen en als de koning morgen over de vloer komt, dan kan hij absoluut niet van de grond eten. Alles behalve zelfs.

Maar zoonlief heeft een gevoelig reukorgaan (heeft hij van zijn vader geërfd) en vuile, stinkende wc’s zijn een absolute no go voor hem. Hij heeft al vaak genoeg verteld over de wc’s van de plaatselijke scoutslokalen en ik vermoed dat we daar over een klein trauma kunnen spreken. Gelukkig zouden de plaatselijke scoutslokalen binnenkort een make over krijgen, dus hopelijk worden die wc’s dan ook aangepakt. Fingers crossed.

De leiding verzekerde hem dat er propere wc’s zouden zijn en dat ze er nauwlettend op zouden toezien dat iedereen tijdig doortrekt. En ja, dit jaar is er nog geen sprake van een hudo op het scoutskamp. Het jaar dat dat wél zo zal zijn, geef ik zoonlief een wasknijper mee op kamp. Ha!

Na zijn vraag volgde er nog een vraag van een meisje. “Hoe stoffig gaan de kamers zijn?” vroeg zij zich af. In stilte vroeg ik mij af waarom Gen Alpha zo gefocust was op hygiëne. Het is een scoutskamp, geen vier sterren hotel.

En toen begon het me te dagen. Zoonlief heeft een gevoelige neus. Dat meisje heeft misschien een stofallergie. Je weet niet wat ervoor zorgt dat mensen bepaalde vragen stellen. Je weet niet met welke noden ze zitten. Je weet niet wat ervoor zorgt dat iemand besluit wél iets te doen (meegaan op kamp bijvoorbeeld) of wat hen tegenhoudt om iets niet te doen.

Op een website is dat net zo. Er komen heel verschillende mensen over je virtuele vloer (wie weet zelfs de koning) en hun noden zijn vaak ook heel divers. De ene is misschien op zoek naar je openingsuren, de andere wil weten hoe die met je kan samenwerken. Nog iemand anders is op zoek naar de login voor de online cursus die je aanbiedt en weer iets anders wil vooral weten of er een niet-tevreden-geld-terug regeling is bij je aanbod.

Daarom is het belangrijk om zoveel mogelijk vragen op je website te beantwoorden. Je kan de antwoorden op veelgestelde vragen al opnemen in een salespagina, maar uiteraard kan je ze ook bundelen op een veelgestelde vragen pagina (een zeer populaire pagina voor webwinkels!). En als je bezoekers het antwoord niet vinden op de vraag waar ze mee zitten, dan moeten ze makkelijk een manier vinden om je te contacteren.

Want, lieve Reader, het kan goed zijn dat zoonlief had geweigerd om mee te gaan op scoutskamp als hij geen duidelijk antwoord had gekregen op zijn vraag, hoe gek ze ook was. Hetzelfde kan gebeuren bij jouw bezoeker. Vinden ze het antwoord op hun vraag niet? Dan haken ze af en gaan ze een andere website bezoeken die hen misschien wél kan helpen om een antwoord te vinden op hun vraag.

En dat willen we natuurlijk niet hé?

Groetjes,
Kathleen